Η Ριάννα Ζιβανού γεννήθηκε στην Σπάρτη Λακωνίας. Με καταγωγή από την Θεσσαλονίκη.
Στιχουργός, ποιήτρια μέλος της ΕΔΕΜ.
Μέλος της πρώην ΑΕΠΙ από το 2003. Με πρώτη δισκογραφική παρουσία το 2003 με την energy music. Εχει δραστηριοποιηθεί στο χώρο των επιχειρήσεων. Έχει πολυετή πείρα ως ledear και manager. Η πρώτη έκδοση των ποιημάτων της έγινε με την ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2021 ένα έργο συλλεκτικό που εκδίδεται από το 1943.
Ενα έργο πνοής και πολιτισμού βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, με εικαστικούς, ποιητές και πεζογράφους. Πολλά από τα ποιήματα της έχουν φιλοξενηθεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στο επόμενο χρονικό διάστημα ετοιμάζει μια με νέα προσωπική ποιητική της έκδοση.
Η ποιήτρια μας παραχώρησε ορισμένα από τα ποιήματα της κάποια από τα οποία φιλοξενούνται στην έκδοση που με μεγάλο ζήλο εκδίδει και επιμελείται ο Αντώνης Θαλασσέλης.
Γράφει ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών κ. Κώστας Καρούσος σχετικά με την επίπονη και μοναδική στο είδος της συλλογή:
«Εκατοντάδες οι φιλοξενούμενοι, με ποικίλη ύλη διαφορετικότητας, επικαιρότητας, πνευματικής κατάθεσης, έγχρωμης εικαστικής και φωτογραφικής παρουσίας, ποιητικής-δοκιμιακής και διηγηματογραφικής οντότητας, με προσωπικότητες του χώρου μας που έφυγαν, με πλούσια κατανομή του συνολικού υλικού των 650 σελίδων. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ της πρωτοτυπίας, του περιεχομένου και της επικοινωνίας. Ένας κρίκος Ιστορικής και Λογοτεχνικής παρουσίας των συμμετασχόντων, δίαυλος ουσιαστικής και ρεαλιστικής ανταποδοτικότητας στο λογοτεχνικό και πνευματικό μας γίγνεσθαι. Ένας προσεγμένος και αναγνωστικός διάλογος, που εκρήγνυται-σελίδα σελίδα- ο διάχυτος οίστρος των δημιουργών, αφηγηματικός και επιλογικός άξονας ηθογραφίας, έκφρασης και λογοτεχνικής ωριμότητας. Μία κλίμακα ποιοτικής ψυχογράφισης κοινωνικών-ερωτικών -λαογραφικών και ερευνητικών καταστάσεων, διαπιστώσεων και καρποφορίας. Το νεωτερικό στοιχείο αρμοδένεται με το παραδοσιακό. Ένας λειτουργικός και παντός καιρού τόμος, μιας διαμορφούμενης κοινωνίας της λύτρωσης και της απαντοχής. Ύμνος στα 200 χρόνια του ΄21, αισθητικής και λογοτεχνικής έκδοσης. Απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες και στους αναγνώστες, ο εκλεκτός φίλος-ποιητής και εκδότης Αντώνης Θαλασσέλης [συνέχεια των εκδόσεων του αείμνηστου Α. Μαυρίδη-βραβείο Ακαδημίας Αθηνών το 1991 ] γράφει, ΄΄Σας ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία που είχαμε με τη συμμετοχή σας στη Νέα Φιλολογική Πρωτοχρονιά… Πιστεύω, ο 70ος τόμος του 2021 να σας αποζημιώσει και να τον απολαύσετε΄΄ !! Εκλεκτοί φίλοι, σας εύχομαι από καρδιάς,Καλή Ανάγνωση και Καλό ΠΑΣΧΑ με τις οικογένειές σας. Φίλτατε Αντώνη ΥΓΕΙΑ- ΧΑΡΑ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ στο έργο σου και στη Ζωή σου. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ΤΙΜΗ της ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ.
Κώστας Καρούσος Πρόεδρος ΕΕΛ–Λογοτέχνης-Εικαστικός-Αθήνα 22 / 4 / 2021.»
ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΑΡΧΊΖΕΙΣ.
Από το τέλος να αρχίζεις.
Από την κοσμική σιγή.
Εκεί που η σιωπή αναρίγισε
στο θρόισμα ενός φύλλου,
κρυμμένη στα μεσουράνια,
στην κρυστάλλινη γαλήνη,
για να υψωθεί στο πρωϊνό
ξημέρωμα.
Μιάς και ο θάνατος
πάντα ελλοχεύει
σε μια μοιραία ηλιαχτίδα,
όταν εσύ, με άπληστη
βεβαιότητα αγγίζεις
τον θρίαμβο της ύπαρξης σου.
Από το τέλος να αρχίζεις.
Περίδεος, επάνω στα πετρώματα
της άξαφνης καταστροφής σου.
Η πραγματική ανάβαση,
στον πόνο της αναρρίχησης
κρύβει, την μύχια γνώση.
Όταν το φώς της μέρας
έχει στραγγίξει,το ξέρεις,
πώς το έργο δεν τελειώνει.
Επάνω στην έκταση
των ματιών σου το φώς
παραμένει, χωρίς δισταγμό.
Να αγγίξει όλο το νόημα
ανάμεσα, στο άγνωστο
και σε εσένα.
Από το τέλος να αρχίζεις.
Στην ευρυχωρία της
κυριαρχίας σου,
όταν οι επίγειες τέρψεις
γίνονται δεσμοτήρια
ελευθερίας
και απλώνονται σαν πένθος,
στο πηχτό κατακάθι
της ψυχής σου.
Από το τέλος να αρχίζεις.
Ξέρωντας, πως όλοι τους
ξεχνούν, στην τραγική
απάτη τους δοσμένοι.
Έτσι κακόβουλα είναι
η αγάπη πληρωμένη..
ΡΑΓΙΣΜΈΝΟΙ ΚΡΙΝΟΙ..
Στους ασπασμούς μιας κερασιάς
ξαπόστασαν οι θρήνοι
Και ανθίσανε στα μάτια σου
δυό ραγισμένοι κρίνοι.
Μέλι, αλάτι και ψωμί
στα χέρια σου κρατούσες
με ανθόνερα στα χείλη σου
του πόθους σου φιλούσες
Στην ρίζα μέσα μιας ελιάς
φύτεψες ένα δάκρυ
και με κρυφομιλήματα
ξεγέλασες τον Μάρτη
Ένας ροδένιος ουρανός
σωριάστηκε μπροστά σου
σε ένα στολίσκο δάκρυα
μέσα στα βλέφαρα σου.
Μες στο κορμί σου ωρίμασαν
κλίματα καρποφόρα
που τα τριγίσαν άγγελοι
με χέρια μυροβόλα.
Με θυμιατήρια πρόβαλες
και σμύρνα φορτωμένη
η άνοιξη σε στόλισε
και η γη δεν σε χορταίνει
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ
Κρατούσαν στα παιδικά τους χέρια,
δύο σβησμένα χαμόγελα.
Εν ονόματι της δικαιοσύνης,
της ακέραιης και τρυφερής
ανθρωπότητας.
Οι ένορκες καταθέσεις των πουλιών
στον άνεμο δεν θα ακουστούν.
Τις σταυρώσαν καταμεσίς στον ουρανό,
νηφάλιοι ωστόσο στην απόφαση τους.
Και τα παιδιά ρωτούσαν.
«Ποιός πήρε τα ρόδα που μας ανήκουν;
Ποιός μας πήρε τα πουλιά;
Ποιός μας πήρε τα σύννεφα;»
Οι επίορκοι μονάχα την απόφαση τους
ψέλλισαν.
Εν ονόματι της δικαιοσύνης,
της ακέραιης και τρυφερής
ανθρωπότητας.
Και μείνανε βουβά,με τα χέρια ακίνητα.
Δεν είχαν άλλη ελπίδα.
Δεν πήραν κάν υπόσχεση.
Και έτσι γίναν προτομή σιωπής και θανάτου.
Εν ονόματι της δικαιοσύνης,
της ακέραιης και τρυφερής
ανθρωπότητας.
ΩΔΗ
Ωδή! στους κήπους της βροχής,
εκεί που συναντά η δίψα για ζωή,
την λαύρα των ήλιων.
Και τους φόβους αψήφησε,
μπρός στις χαρές του ταξιδιού.
Ωδή! στην άνοιξη που ήρθε
μέσα στους χειμώνες,
Κι ανθεί στο ωχρό πρόσωπο της λύπης,
σαν Ρόδο στα χείλη που φιλιά αρνήθηκαν.
Ωδή! στην μυστική Θυσία του έρωτα,
στο λυκόφως της νύχτας.
Στην παλίρροια των σωμάτων,
που δεν υποπτεύονται το μέτρημα
του χρόνου, κάτω από το φώς των ουρανών,
την ώρα που επιτελείται το θαύμα
της ένσαρκης υπέρβασης.
Ωδή! στο αίμα που νιώθει
το γλυκό συμπόσιο της αγάπης
να μεταβάλλεται,σε μακάρια μετάληψη,
σε σάρκα ευωδιαστή.
Ωδή! στον σιωπηλό άγγελο,
που κρατά το κλειδί του οίκου
μακαρίων ερώτων, απο μια αιωνιότητα
σε άλλη, κρυμμένο στους μυστικούς
χυμούς των γιασεμιών.
Ωδή! στις σιωπές που ανατινάζουν
τις λέξεις πρίν σκοτώσουν, ανυποψίαστα
τριαντάφυλλα όταν χορεύουν, με τα τραγούδια
Των πουλιών.
Ώδή! στα εξαίσια Μύρα της οδύνης,
που αναβλύζουν από αναμμένα δάκρυα
και γιατρεύουν τον θάνατο.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ ΡΙΑΝΝΑ ΖΙΒΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
7ARTPRESS 